mar 06 2007

Bez tytułu


Komentarze: 0

Normalność była całkiem normalna. Dziwacznie było tylko na początku, potem życie jakoś się ustabilizowało. I z chodzeniem szło mi coraz lepiej. Zaczęłam często wychodzić na spacery. Na początku było mi trochę niezręcznie tak na wózku ale w końcu się przystosowałam. Nawet przywykłam do ciągłych spojrzeń innych ludzi, choć najzabawniejesze w tym swoim zadziwieniu były dzieci... I z utęsknieniem wyglądałam włosów. .. Tak już chciałam wygladać normalnie, by nie wzbudzac takiego zainteresowania, by po prostu być zwyczajna, niezauważalna..

monika_lebork : :
Do tej pory nie pojawił się jeszcze żaden komentarz. Ale Ty możesz to zmienić ;)

Dodaj komentarz